Donneschdes Nomettes, 4 Auer. Et as wuarm, et as ebessen steckeg. Den holzenen desch. En as aal. Grad wi de STull. Op deem sutzen schon vill Leit. Vill STudenten, vill Maertyrer. Geopfert hun se sech. Fier de bedingungslosen Fortschrett. Eng nei Aera, si setzt am HAnnerkapp. D Belouhnung. Les lumières an sou weider, Wessen as Muecht. Wat as Wessen? Objektiveiert Wessen. Wessen wat eis indirekt nemmen betrefft. Un sech as dat naicht schlemmes. Den Problem as do, wou de Mensch sech sou objektiveiert dass en handelt wi wann en net ging existeiren. Wi wann d Erfahrung aus eischter Hand, dei aus 2.er Hand wier, an dei aus 3.er, di objektiiv, dei wier di allem iwerguerdend as.
Dat feiert dozou dass ech hei setzen. Ouni genau ze wessen fierwat. Alles get erforscht, alles get verbessert. Och wann dat sou gesoot get, amfong egschitt et net. Ech huelen main Schoulwee. Verkeier, Kraizungen, rout Luuchten, Frittegfettesch Snacks, Geblaers, Getuuts. D Kantine. Mikrowelleniessen. Schlangen. D Haiser, betonsbunkeren ouni Grings. Mier hun esouvill Theorie. Mier gin souvill Zait erwech eis ze froen wou mer eppes erforschen kennen, wou mer weider kommen kennen. Dass mer net mierken dass deen greissten benefice deen mer keinten erausschloen doran ging leihen, en Gang zereckzeschalten. Den Bleck net op der rouder Luucht ze hun, dei dach elo geschwenn misst emschalten... (Mier brauchen genau 7 Minuten fier op d Uni, doweinst gi mer um 7 Vier aus dem Haus.)
Den Schoulwee as net existent, en as eng Huerd, di mer vergiessen soubaal en hannert eis leit.
Ier mer et net faerdeg brengen, waehrend dem Schoulwee d WOlleken um Himmel ze kucken, waert sech naicht verbesseren.
As alles just eng Fro vun Point de Vue
Donnerstag, 29. April 2010
Mittwoch, 21. April 2010
Aus eis get eppes wat mer net sin.
Gedreemt lescht Nuecht.
Begeinen eng Frendin am Tram, hat as erwuessen gin. Et kuckt dran wi paralyseiert, wi wann seng Aen eppes ginge gesin wat ganz wait ewech lait. Ech froen op et him gudd geet. ET reageiert nemmen ganz lues. Et faenkt un mat schwetzen, mat ganz mange Pausen teschent de Wierder. Wat et schlussendlech seet, "Aus eis get eppes wat mier net sin."
Main eischten Gedanken as, hat huet Angscht virun Veraennerung, well un deem festhaalen wat et kennt, senge Kolleegen, senge Plaazen, senge Gewunnechten. Ech soen zu him, hat soll et einfach gescheihen loossen, et wier dach intressant nozekucken wei d Saachen sech veraenneren.
Reicht mi speit waerd ech mierken dass et net dat as wat hat domat gemengt huet. AM 2. Deel vum Draam get dat mi kloer.
Ech sin ennerwee fier an e Kaffi, mat engem Kolleeg, dem Tom, deen op der Uni Droit studeiert.
AM Kaffi ukomm sin do nach aner Kolleegen, enner anerem den Gilles deen amgang as Manager ze gin. Hien setzt do am Paltong. Sos war en den Fussballer. Mier setzen eis. Den TOm seet dem Gilles net Moien, wourops deen sech ugepisst fillt an sech op eng arrogant ARt an Weis opreegt.
Iwerhaapt, seng Art an Weis ze schwetzen huet sech komplett veraennert. Heen as zu engem Intelektuellen gin, deen nemmen liicht 2 deiteg AUssoen mecht, sou dass en sech ni wierklech festleet, an demno ni am Feeler lait.
Den TOm hellt seng Saachen raus fier ze leiren. Blieder mat Schemaen. Hien gesait ebessen verluer aus. Froen heen wat heen dann do ging leiren. Hien get zou dass en et net wees, en wierkt iwerfuerdert an onglecklech.
Duerno kennt nach eng Frendin lanscht, d Anne. Am richtegen Liewen mecht hat och Droit, am Draam awer as et Tennisspillerin. Ech erenneren mech dass et am Tennisclub war wu mer Kanner waren. Hat wierkt glecklech an zefridden.
DU ges dat wats de mes.
Mes de net dat wats de eigentlech wells man,
Get aus dier eppes wats de net bas.
Begeinen eng Frendin am Tram, hat as erwuessen gin. Et kuckt dran wi paralyseiert, wi wann seng Aen eppes ginge gesin wat ganz wait ewech lait. Ech froen op et him gudd geet. ET reageiert nemmen ganz lues. Et faenkt un mat schwetzen, mat ganz mange Pausen teschent de Wierder. Wat et schlussendlech seet, "Aus eis get eppes wat mier net sin."
Main eischten Gedanken as, hat huet Angscht virun Veraennerung, well un deem festhaalen wat et kennt, senge Kolleegen, senge Plaazen, senge Gewunnechten. Ech soen zu him, hat soll et einfach gescheihen loossen, et wier dach intressant nozekucken wei d Saachen sech veraenneren.
Reicht mi speit waerd ech mierken dass et net dat as wat hat domat gemengt huet. AM 2. Deel vum Draam get dat mi kloer.
Ech sin ennerwee fier an e Kaffi, mat engem Kolleeg, dem Tom, deen op der Uni Droit studeiert.
AM Kaffi ukomm sin do nach aner Kolleegen, enner anerem den Gilles deen amgang as Manager ze gin. Hien setzt do am Paltong. Sos war en den Fussballer. Mier setzen eis. Den TOm seet dem Gilles net Moien, wourops deen sech ugepisst fillt an sech op eng arrogant ARt an Weis opreegt.
Iwerhaapt, seng Art an Weis ze schwetzen huet sech komplett veraennert. Heen as zu engem Intelektuellen gin, deen nemmen liicht 2 deiteg AUssoen mecht, sou dass en sech ni wierklech festleet, an demno ni am Feeler lait.
Den TOm hellt seng Saachen raus fier ze leiren. Blieder mat Schemaen. Hien gesait ebessen verluer aus. Froen heen wat heen dann do ging leiren. Hien get zou dass en et net wees, en wierkt iwerfuerdert an onglecklech.
Duerno kennt nach eng Frendin lanscht, d Anne. Am richtegen Liewen mecht hat och Droit, am Draam awer as et Tennisspillerin. Ech erenneren mech dass et am Tennisclub war wu mer Kanner waren. Hat wierkt glecklech an zefridden.
DU ges dat wats de mes.
Mes de net dat wats de eigentlech wells man,
Get aus dier eppes wats de net bas.
Mittwoch, 7. April 2010
Whatever happens.
Everything that has been written about all those things that have happened give us the impression of history repeating itself, of the future not being the unknown but being the predictible.
Looking at history in order to learn something from it is a waste of time in my eyes. If you were the only one to do this, you might succeed, as everyone else would be stuck in repeating patterns of behaviour. But since everyone is trying to incorporate the past in order to shape the future, everyone's representations and ways of behaviour are being updated continuously. The result is something which is impossible to grasp.
So i decided for myself to let go of history and future altogether, to forget the idea of humanity as a whole, to abandon the search for something which has to be true in the eyes of everyone.
Vive la subjectivité.
C'est tout ce qui existe.
Looking at history in order to learn something from it is a waste of time in my eyes. If you were the only one to do this, you might succeed, as everyone else would be stuck in repeating patterns of behaviour. But since everyone is trying to incorporate the past in order to shape the future, everyone's representations and ways of behaviour are being updated continuously. The result is something which is impossible to grasp.
So i decided for myself to let go of history and future altogether, to forget the idea of humanity as a whole, to abandon the search for something which has to be true in the eyes of everyone.
Vive la subjectivité.
C'est tout ce qui existe.
Abonnieren
Posts (Atom)